کد مطلب:275469 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:250
منافع دنیوی دعا
در بیان فوائد و منافع دنیویه كه حاصل می شود به دعاء نمودن از برای آن حضرت، و طلب فرج و ظهور را و علیه السلام. و در اینجا به ذكر ده فائده اكتفا می كنم: اول: آن كه موجب طول عمر می شود. زیرا كه دعای به آن حضرت صله رحم پیغمبر صلی الله علیه و آله است. و در تفسیر امام حسن عسكری علیه السلام ذكر فرموده كه: صله رحم پیغمبر صلی الله علیه و آله افضل و واجبتر است از صله رحم خود شخص. بنابر این فوائدی كه مترتب می شود بر صله رحم خود شخص به طریق اولی و نحو اكمل مترتب می شود به صله نمودن رحم پیغمبر صلی الله علیه و آله و از جمله آنها است طول عمر. در كافی از حضرت امام محمد باقر علیه السلام مروی است كه فرمود: صله رحم كردن اعمال را پاكیزه می كند و بلاء را دفع می كند و باعث آسانی حساب قیامت می شود و عمر را دراز می كند. به این تقریب می توان گفت كه هر نوع خدمتی به امام
[ صفحه 55]
زمان علیه السلام بكند، باعث رسیدن به این فوائد هست. و بخصوص در ثواب دعای دوم كه مذكور می شود روایت شده كه موجب طول عمر می شود. فائده دوم: دفع بلاها و وسعت روزی است. در اصول كافی به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: دعاء نمودن شخص از برای برادر دینی خود در غیاب او روزی را زیاد می كند و دفع می كند مكروه را. حقیر گوید: مسلم است كه هر چند آن مومن افضل باشد، حصول این فائده به دعای در غیاب او اكمل خواهد بود. پس دعای از برای حضرت صاحب الزمان علیه السلام كه اصل ایمان و معدن ایمان است، در زمان غائب بودن آن جناب، بیش از دعای برای هر مومنی سبب رسیدن به این فائده عظیمه خواهد بود. فائده سوم: آن كه مواظبت نمودن مومن به دعای به جهت آن جناب، سبب مستجاب شدن سایر دعاهائی است كه مومن در حق خودش یا دیگران می كند. و ده وجه برای این مطلب در كتاب مكیال المكارم ذكر نموده ام. پس مومن سزاوار است كه در همه دعاهایش، ابتداء كند به دعای برای آن حضرت عجل الله تعالی فرجه و ظهوره. فائده چهارم: شرفیاب شدن به ملاقات آن جناب در بیداری یا خواب. چنانچه در خصوص دعای دوم، و بعض دعاهای دیگر، روایت شده است. و در بحار و غیره از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه: هر كس بعد از نماز صبح و ظهر بگوید: اللهم صل علی
[ صفحه 56]
محمد و آل محمد و عجل فرجهم نمیرد تا به فیض ملاقات حضرت قائم علیه السلام مشرف شود. ظاهر این است كه مقصود مداومت بر این عمل است، كه مشتمل است بر دعاء و صلوات بر محمد و آل محمد، و مسئلت تعجیل در فرج آنها كه به ظهور حضرت قائم علیه السلام حاصل می شود. فائده پنجم: زیاد شدن نعمتهای الهیه، زیرا كه شكر نعمت، به نص آیه قرآن، سبب زیاد شدن آن می شود. چون وجود مبارك آن حضرت اعظم نعمتهای الهیه است، علاوه بر این واسطه در تمام نعمتهای ظاهریه و باطنیه است. چنانچه در اخبار متواتره ذكر شده و در بحار و غیره از حضرت امام زین العابدین علیه السلام روایت شده كه، به ابی حمزه ثمالی فرمودند: ای ابا حمزه مبادا در ساعت بین الطلوعین خواب باشی كه در آن ساعت حق تعالی تقسیم می فرماید ارزاق بندگان را و بدست ما جاری می گرداند آنها را. پس شكرگزاری آن وجود مبارك لازم است و سبب زیادتی نعمت است و دعای به آن جناب نوعی از شكرگزاری ایشان است. در كمال الدین و غیره از محمد بن زیاد ازدی روایت شده كه گفت: پرسیدم از حضرت امام موسی كاظم علیه السلام از تفسیر آیه شریفه و اسبغ علیكم نعمه ظاهره و باطنه فرمودند: نعمت ظاهره امام ظاهر است و نعمت باطنه امام غائب است.
[ صفحه 57]
گفتم: آیا می باشد از امامان كسی كه غائب شود؟ فرمود: بلی غائب می شود از چشمهای مردم شخص او و غائب نمی شود از دلهای مومنین یاد او. و او دوازدهمی ماها است كه آسان می كند حق تعالی برایش هر مشكلی را. و هموار می كند برایش هر ناهمواری را. و ظاهر می فرماید برایش گنجهای زمین را. و نزدیك می كند برای او هر دوری را و فانی می كند به او هر سركشی كننده ستمكاری را. و هلاك می كند به دست او هر شیطان نابكاری را. آن پسر سیده كنیزكان است، كه مخفی می شود بر مردم ولادت او. و حلال نیست برای آنها تصریح نمودن به اسم او تا آن زمان كه حق تعالی او را ظاهر گرداند. پس پر كند زمین را از عدل و داد هم چنانكه پر شده باشد از ظلم و ستم. فائده ششم: آن كه دعای برای آن جناب، سبب یاری خدا، و غلبه شخص دعاء كننده می شود بر اعداء. زیرا كه دعای به آن حضرت یاری اوست و یاری او یاری خدا است. و حق تعالی در قرآن مجید وعده فرموده است كه یاری كند هر كسی كه یاری نماید او را، در چند موضع. یكی و لینصرن الله من ینصره دیگر ان تنصروا الله ینصركم. فائده هفتم: برگشتن بدنیا در زمان ظهور آن جناب چنانچه در حدیقه الشیعه، از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است. و در فضیلت دعای عهد نامه، بخصوص در كتب متعدده، مانند بحار و غیره روایت شده است. فائده هشتم: آن كه دعای به تعجیل فرج، و ظهور آن
[ صفحه 58]
حضرت، باعث ثبوت ایمان، و نجات از مهالك و فتن آخر الزمان است. و دلیل بر این مطلب، حدیثی است كه شیخ صدوق (ره) در كمال الدین روایت فرموده از احمد بن اسحق قمی (ره) گفت: وارد شدم بر امام حسن عسكری علیه السلام و می خواستم بپرسم از آن جناب از امام و خلف بعد از او. آن جناب پیش از سئوال من فرمود: ای احمد بن اسحق، بدرستی كه خداوند خالی نگذارده زمین را از زمان خلقت آدم تا كنون. و خالی نمی گذارد تا قیامت از كسی كه حجت باشد بر خلق، كه به او دفع بلاء می كند از اهل زمین. و به بركت او باران می بارد، و بركات زمین را بیرون می آورد. احمد گفت: من گفتم، یابن رسول الله (ص)، پس كیست امام و جانشین شما بعد از شما. حضرت به تعجیل داخل خانه شدند و بیرون آمدند در حالتی كه بر دوش آن حضرت، پسری بود به سن سه ساله، كه رویش مثل ماه شب چهارده بود، پس فرمود: ای احمد بن اسحق، اگر نبود به جهت كرامت تو نزد خدا و حجتهای او، من این پسرم را به تو نشان نمی دادم. اوست همنام و هم كنیه پیغمبر صلی الله علیه و آله كه زمین را پر از عدل و داد می كند، چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد. ای احمد بن اسحق مثل او در این امت: مثل خضر و ذوالقرنین است به خدا قسم البته غائب خواهد شد غائب شدنی، كه نجات نمی یابد از هلاكت در زمان غیبت او مگر كسی كه خدا او را ثابت كند، بر قول به امامت او، و توفیق دهد به او كه دعا كند به تعجیل فرج و ظهور او.
[ صفحه 59]
احمد گفت: گفتم ای مولای من علامتی به من بنما كه دلم مطمئن شود. ناگاه آن پسر به زبان عربی فصیح نطق كرد. و فرمود: منم بقیه الله در زمین. و انتقام كشنده از دشمنان خدا. پس طلب نكن اثری بعد از عین ای احمد بن اسحق. فائده نهم: دفع شدن بلاها و عقوبتها، از كسانی كه مستوجب آنند به بركت دعا كنندگان از برای ظهور امام زمان علیه السلام. زیرا كه در فائده سابقه دانستی كه این امر شریف، سبب ثبوت بر ایمان بلكه علامت آن، و باعث نجات از فتن آخر الزمان است. و از حصول این فائده، حاصل می شود فائده دیگر. كه آن محفوظ بودن دیگران، از بلاها و عقوبات ناگهان است، به بركت وجود دعا كنندگان برای این مطلب. چنانچه در بحار از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: می آید بر مردم زمانی كه غائب می شود امام آنها، خوشا به حال كسانی كه ثابت هستند بر امر ما، در آن زمان. به درستی كه كمتر چیزی كه از برای آنها از ثواب هست این است كه حق تعالی آنها را ندا می فرماید: كه ای بندگان من، ایمان آوردید به سر من، و تصدیق نمودید حجت غائب مرا. پس مژده باد شما را به نیكوئی ثواب از من. پس شمائید بندگان من و كنیزان من. به راستی از شماها قبول می فرمایم اعمال خوب را، و از شماها عفو می كنم اعمال زشت شما را، و شما را می آمرزم، و به بركت شماها
[ صفحه 60]
باران بر بندگانم می بارم، و به بركت شماها دفع بلا از ایشان می كنم. و اگر شماها نبودید، همانا عذاب خود را بر ایشان نازل می فرمودم. فائده دهم: آن كه امید هست به بركت دعا كردن و تضرع نمودن مومنین در سئوال تعجیل فرج و ظهور آن حضرت، این امر عظیم زودتر واقع گردد، و شاهد بر این مطلب حدیثی است كه در بحار از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه: حق تعالی وحی فرمود به حضرت ابراهیم علیه السلام كه پسری به او عطا می فرماید. چون خبر به ساره داد گفت: چگونه از من فرزند متولد می شود با وجود آن كه پیر زن شده ام و زمان آبستن شدنم گذشته است؟ پس خدای عز و جل به ابراهیم وحی فرمود كه به همین زودی فرزندی برای تو از ساره متولد خواهد شد و بپاداش این كه وحی ما را از روی تعجب رد كرد فرزندان او چهارصد سال به دست دشمنان گرفتار و معذب خواهند شد. و آن زمانی بود كه بنی اسرائیل مبتلای به فرعونیان بودند، پس چون طول كشید زمان ابتلای آنها در میان فرعونیان، به زاری در آمدند و چهل روز گریه كردند و بسوی خدا توجه كردند و طلب فرج نمودند، حق تعالی به موسی و و هرون وحی فرستاد كه آنها را از عذاب فرعونیان خلاص خواهد فرمود، با وجود آن كه هنوز یكصد و هفتاد سال از آن چهارصد سال باقی مانده بود. آن گاه حضرت صادق علیه السلام فرمودند: شماها هم اگر این چنین رفتار می كردید یعنی اتفاق
[ صفحه 61]
می نمودید در گریه و زاری كردن، و طلب فرج ما را از خدا نمودن، البته حق تعالی فرج ما را ظاهر می فرمود. اما چون شماها مانند آنها نمی كنید، این امر به منتهائی كه باید خواهد رسید.
[ صفحه 62]
[ صفحه 55]
زمان علیه السلام بكند، باعث رسیدن به این فوائد هست. و بخصوص در ثواب دعای دوم كه مذكور می شود روایت شده كه موجب طول عمر می شود. فائده دوم: دفع بلاها و وسعت روزی است. در اصول كافی به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت است كه فرمود: دعاء نمودن شخص از برای برادر دینی خود در غیاب او روزی را زیاد می كند و دفع می كند مكروه را. حقیر گوید: مسلم است كه هر چند آن مومن افضل باشد، حصول این فائده به دعای در غیاب او اكمل خواهد بود. پس دعای از برای حضرت صاحب الزمان علیه السلام كه اصل ایمان و معدن ایمان است، در زمان غائب بودن آن جناب، بیش از دعای برای هر مومنی سبب رسیدن به این فائده عظیمه خواهد بود. فائده سوم: آن كه مواظبت نمودن مومن به دعای به جهت آن جناب، سبب مستجاب شدن سایر دعاهائی است كه مومن در حق خودش یا دیگران می كند. و ده وجه برای این مطلب در كتاب مكیال المكارم ذكر نموده ام. پس مومن سزاوار است كه در همه دعاهایش، ابتداء كند به دعای برای آن حضرت عجل الله تعالی فرجه و ظهوره. فائده چهارم: شرفیاب شدن به ملاقات آن جناب در بیداری یا خواب. چنانچه در خصوص دعای دوم، و بعض دعاهای دیگر، روایت شده است. و در بحار و غیره از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه: هر كس بعد از نماز صبح و ظهر بگوید: اللهم صل علی
[ صفحه 56]
محمد و آل محمد و عجل فرجهم نمیرد تا به فیض ملاقات حضرت قائم علیه السلام مشرف شود. ظاهر این است كه مقصود مداومت بر این عمل است، كه مشتمل است بر دعاء و صلوات بر محمد و آل محمد، و مسئلت تعجیل در فرج آنها كه به ظهور حضرت قائم علیه السلام حاصل می شود. فائده پنجم: زیاد شدن نعمتهای الهیه، زیرا كه شكر نعمت، به نص آیه قرآن، سبب زیاد شدن آن می شود. چون وجود مبارك آن حضرت اعظم نعمتهای الهیه است، علاوه بر این واسطه در تمام نعمتهای ظاهریه و باطنیه است. چنانچه در اخبار متواتره ذكر شده و در بحار و غیره از حضرت امام زین العابدین علیه السلام روایت شده كه، به ابی حمزه ثمالی فرمودند: ای ابا حمزه مبادا در ساعت بین الطلوعین خواب باشی كه در آن ساعت حق تعالی تقسیم می فرماید ارزاق بندگان را و بدست ما جاری می گرداند آنها را. پس شكرگزاری آن وجود مبارك لازم است و سبب زیادتی نعمت است و دعای به آن جناب نوعی از شكرگزاری ایشان است. در كمال الدین و غیره از محمد بن زیاد ازدی روایت شده كه گفت: پرسیدم از حضرت امام موسی كاظم علیه السلام از تفسیر آیه شریفه و اسبغ علیكم نعمه ظاهره و باطنه فرمودند: نعمت ظاهره امام ظاهر است و نعمت باطنه امام غائب است.
[ صفحه 57]
گفتم: آیا می باشد از امامان كسی كه غائب شود؟ فرمود: بلی غائب می شود از چشمهای مردم شخص او و غائب نمی شود از دلهای مومنین یاد او. و او دوازدهمی ماها است كه آسان می كند حق تعالی برایش هر مشكلی را. و هموار می كند برایش هر ناهمواری را. و ظاهر می فرماید برایش گنجهای زمین را. و نزدیك می كند برای او هر دوری را و فانی می كند به او هر سركشی كننده ستمكاری را. و هلاك می كند به دست او هر شیطان نابكاری را. آن پسر سیده كنیزكان است، كه مخفی می شود بر مردم ولادت او. و حلال نیست برای آنها تصریح نمودن به اسم او تا آن زمان كه حق تعالی او را ظاهر گرداند. پس پر كند زمین را از عدل و داد هم چنانكه پر شده باشد از ظلم و ستم. فائده ششم: آن كه دعای برای آن جناب، سبب یاری خدا، و غلبه شخص دعاء كننده می شود بر اعداء. زیرا كه دعای به آن حضرت یاری اوست و یاری او یاری خدا است. و حق تعالی در قرآن مجید وعده فرموده است كه یاری كند هر كسی كه یاری نماید او را، در چند موضع. یكی و لینصرن الله من ینصره دیگر ان تنصروا الله ینصركم. فائده هفتم: برگشتن بدنیا در زمان ظهور آن جناب چنانچه در حدیقه الشیعه، از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است. و در فضیلت دعای عهد نامه، بخصوص در كتب متعدده، مانند بحار و غیره روایت شده است. فائده هشتم: آن كه دعای به تعجیل فرج، و ظهور آن
[ صفحه 58]
حضرت، باعث ثبوت ایمان، و نجات از مهالك و فتن آخر الزمان است. و دلیل بر این مطلب، حدیثی است كه شیخ صدوق (ره) در كمال الدین روایت فرموده از احمد بن اسحق قمی (ره) گفت: وارد شدم بر امام حسن عسكری علیه السلام و می خواستم بپرسم از آن جناب از امام و خلف بعد از او. آن جناب پیش از سئوال من فرمود: ای احمد بن اسحق، بدرستی كه خداوند خالی نگذارده زمین را از زمان خلقت آدم تا كنون. و خالی نمی گذارد تا قیامت از كسی كه حجت باشد بر خلق، كه به او دفع بلاء می كند از اهل زمین. و به بركت او باران می بارد، و بركات زمین را بیرون می آورد. احمد گفت: من گفتم، یابن رسول الله (ص)، پس كیست امام و جانشین شما بعد از شما. حضرت به تعجیل داخل خانه شدند و بیرون آمدند در حالتی كه بر دوش آن حضرت، پسری بود به سن سه ساله، كه رویش مثل ماه شب چهارده بود، پس فرمود: ای احمد بن اسحق، اگر نبود به جهت كرامت تو نزد خدا و حجتهای او، من این پسرم را به تو نشان نمی دادم. اوست همنام و هم كنیه پیغمبر صلی الله علیه و آله كه زمین را پر از عدل و داد می كند، چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد. ای احمد بن اسحق مثل او در این امت: مثل خضر و ذوالقرنین است به خدا قسم البته غائب خواهد شد غائب شدنی، كه نجات نمی یابد از هلاكت در زمان غیبت او مگر كسی كه خدا او را ثابت كند، بر قول به امامت او، و توفیق دهد به او كه دعا كند به تعجیل فرج و ظهور او.
[ صفحه 59]
احمد گفت: گفتم ای مولای من علامتی به من بنما كه دلم مطمئن شود. ناگاه آن پسر به زبان عربی فصیح نطق كرد. و فرمود: منم بقیه الله در زمین. و انتقام كشنده از دشمنان خدا. پس طلب نكن اثری بعد از عین ای احمد بن اسحق. فائده نهم: دفع شدن بلاها و عقوبتها، از كسانی كه مستوجب آنند به بركت دعا كنندگان از برای ظهور امام زمان علیه السلام. زیرا كه در فائده سابقه دانستی كه این امر شریف، سبب ثبوت بر ایمان بلكه علامت آن، و باعث نجات از فتن آخر الزمان است. و از حصول این فائده، حاصل می شود فائده دیگر. كه آن محفوظ بودن دیگران، از بلاها و عقوبات ناگهان است، به بركت وجود دعا كنندگان برای این مطلب. چنانچه در بحار از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: می آید بر مردم زمانی كه غائب می شود امام آنها، خوشا به حال كسانی كه ثابت هستند بر امر ما، در آن زمان. به درستی كه كمتر چیزی كه از برای آنها از ثواب هست این است كه حق تعالی آنها را ندا می فرماید: كه ای بندگان من، ایمان آوردید به سر من، و تصدیق نمودید حجت غائب مرا. پس مژده باد شما را به نیكوئی ثواب از من. پس شمائید بندگان من و كنیزان من. به راستی از شماها قبول می فرمایم اعمال خوب را، و از شماها عفو می كنم اعمال زشت شما را، و شما را می آمرزم، و به بركت شماها
[ صفحه 60]
باران بر بندگانم می بارم، و به بركت شماها دفع بلا از ایشان می كنم. و اگر شماها نبودید، همانا عذاب خود را بر ایشان نازل می فرمودم. فائده دهم: آن كه امید هست به بركت دعا كردن و تضرع نمودن مومنین در سئوال تعجیل فرج و ظهور آن حضرت، این امر عظیم زودتر واقع گردد، و شاهد بر این مطلب حدیثی است كه در بحار از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه: حق تعالی وحی فرمود به حضرت ابراهیم علیه السلام كه پسری به او عطا می فرماید. چون خبر به ساره داد گفت: چگونه از من فرزند متولد می شود با وجود آن كه پیر زن شده ام و زمان آبستن شدنم گذشته است؟ پس خدای عز و جل به ابراهیم وحی فرمود كه به همین زودی فرزندی برای تو از ساره متولد خواهد شد و بپاداش این كه وحی ما را از روی تعجب رد كرد فرزندان او چهارصد سال به دست دشمنان گرفتار و معذب خواهند شد. و آن زمانی بود كه بنی اسرائیل مبتلای به فرعونیان بودند، پس چون طول كشید زمان ابتلای آنها در میان فرعونیان، به زاری در آمدند و چهل روز گریه كردند و بسوی خدا توجه كردند و طلب فرج نمودند، حق تعالی به موسی و و هرون وحی فرستاد كه آنها را از عذاب فرعونیان خلاص خواهد فرمود، با وجود آن كه هنوز یكصد و هفتاد سال از آن چهارصد سال باقی مانده بود. آن گاه حضرت صادق علیه السلام فرمودند: شماها هم اگر این چنین رفتار می كردید یعنی اتفاق
[ صفحه 61]
می نمودید در گریه و زاری كردن، و طلب فرج ما را از خدا نمودن، البته حق تعالی فرج ما را ظاهر می فرمود. اما چون شماها مانند آنها نمی كنید، این امر به منتهائی كه باید خواهد رسید.
[ صفحه 62]